句jù--李lǐ益yì
闲xián庭tíng草cǎo色sè能néng留liú马mǎ,,当dāng路lù杨yáng花huā不bù避bì人rén。。((张zhāng为wèi《《主zhǔ客kè图tú》》))
句。唐代。李益。闲庭草色能留马,当路杨花不避人。(张为《主客图》)